- 3 minuten om te lezen

Muziek om op te huilen: Meeslepend, troost-nummers en muziek voor op de begrafenis

Door Susanne Duijvestein, sustainable uitvaartbegeleider van Bijafscheid

Als ik mensen vraag naar hun laatste wensen, ideeën die zei over hun uitvaart hebben, gaat het negen van de tien keer over muziek. “Deze komt echt op mijn begrafenis.” Ik besloot om in Spotify voor meerdere genres een afspeellijst aan te maken. Met meeslepende huilmuziek, maar ook zeker troost-nummers die qua emotie opbouwender zijn. Vind hier de lijsten.

Huilmuziek

Zelf houd ik al een lijstje bij sinds ik tiener ben. Het lastigste is kiezen, want er is zo veel muziek die bij je past, die iets over je zegt, of over je gevoel. Lijstjes kunnen dan ook regelmatig in je leven verversen. Soms met nieuwe ontdekkingen, maar soms juist met nostalgische nummers uit een bepaalde periode uit je leven. Maar waarom eigenlijk kiezen? Sinds een jaartje ben ik in een afspeellijst op Spotify alleen maar gaan toevoegen, en inmiddels is er voor 2,5 uur muziek. Een paar voor de ceremonie, de rest voor de borrel.

Twee keer heb ik een afscheid meegemaakt van dj's. Juist bij hen had ik verwacht dat er een lijstje zou zijn van welke muziek er afgespeeld moest gaan worden bij hun begrafenis. Maar nee. Toeval of niet, beide hadden geen muziekwensen achtergelaten. Dus werden er maar nummers uit de meest recente playlists gekozen. Als techno helemaal het ding was, of N.E.R.D., waarom ook niet.

Uiteenlopende muzieksmaken

In mijn vak maak ik nu de meest uiteenlopende muzieksmaken mee. Vooral bepaald door leeftijd, maar soms ook tijdloos. Ingetogen en uitgesproken. Veel piano, met name van Satie, maar ook Smashing Pumpkins en Placebo. In de meest populaire uitvaartmuzieklijsten in ons land is Marco Borsato goed vertegenwoordigd. En zuidelijk uiteraard Guus Meeuwis. Claudia de Breij kwam in 2009 met stip in de toptien met Mag ik dan bij jou. Ook De Steen van Bram Vermeulen en Papa van Stef Bos zijn geliefd. En een relatieve nieuwkomer is Maaike Ouboter met Dat ik je mis. De Nederlandstalige muziek levert blijkbaar veel troostends. Of het komt simpelweg omdat we de teksten beter voelen in onze eigen taal.

Door de verschillende uitvaarten die ik begeleid, van de meest verschillende mensen, krijg ik soms ook muziekontdekkingen cadeau. Ik krijg er weliswaar een soort raar voyeuristisch gevoel van, maar ik kan zo dankbaar zijn voor de kennismaking met iemands muziek. Een keer begeleidde ik kort na elkaar een uitvaart van een veertigjarige en van een tachtigjarige. Bij de veertiger was een nummer gekozen van Nick Cave en Else Torp: Distant Sky. Prachtig engelachtig nummer. Ik wist helemaal niet wie Else Torp was, totdat ik haar tot mijn verrassing ook bij de uitvaart van de tachtigjarige op het lijstje terug zag, met wederom een prachtig sacraal stuk van componist Arvo Pärt, begeleid door orgel. Een ontzettend veelzijdige sopraan, ik vond het zo'n ontdekking!

Muziek, een universele code

Als je de neuropsychologen over de hele wereld mag geloven, schijnt er een soort universele code te zijn voor ontroerende muziek. Mijn moeder hoorde hoogleraar Erik Scherder ooit vertellen over Adagio for Strings van Samuel Barber, dat deze muziek een universele meeslependheid zou hebben. Ik ben geen neuropsycholoog, maar volgens mij past In My Heart van Moby hier ook helemaal in: die strings na 51 seconden…

Universeel of niet, er is natuurlijk ook nog smaak.

Ik besloot om in Spotify voor meerdere genres een afspeellijst aan te maken. Met meeslepende huilmuziek. Maar ook zeker troostnummers die qua emotie opbouwender zijn. Hieronder wat van mijn favorieten.